Nauczyciela NPR wg Metody Podwójnego Sprawdzenia
Zadaniem Nauczyciela NPR jest prowadzenie edukacji prozdrowotnej o charakterze indywidualnym lub zbiorowym, przekazywanie wiedzy o metodach rozpoznawania płodności oraz szeroko pojęte poradnictwo rodzinne przy założeniu respektowania etyki opierającej się na klasycznej koncepcji człowieka jako istoty rozumnej, wolnej, cielesnej, otwartej na drugiego człowieka. Prawda zawarta w naturze człowieka stanowi podstawę do wyprowadzenia nakazów warunkujących istnienie ładu moralnego i mających na celu dobro ludzkiej osoby. Najdobitniej zalecenia te wyrażone zostały w licznych dokumentach Kościoła katolickiego między innymi w encyklikach i adhortacjach (np. Karta Praw Rodziny, Humanae Vitae, Evangelium Vitae, Familiaris Consortio, Christifideles laici).
Ze względu na edukacyjno-wychowawczy charakter pracy nauczyciela NPR, a przez to możliwość wpływania na życie innych ludzi winien on kierować się następującymi zasadami.
- Nauczyciela NPR powinna cechować wysoka kultura osobista, odpowiedzialność, uczciwość , wiedza i kompetencja
- Powinnością Nauczyciela NPR jest troska o rozwój osobisty oraz stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych
- Nauczyciel NPR winien uczestniczyć w różnych formach dokształcania i doskonalenia, zwłaszcza organizowanych przez PSN NPR
- Nauczyciel NPR powinien kierować się takimi samymi zasadami etycznymi w życiu prywatnym, jak i zawodowym
- W swojej pracy dydaktycznej Nauczyciel NPR powinien uwzględniać ochronę życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci.[1]
- Nauczyciel NPR nie zaleca środków antykoncepcyjnych, aborcji oraz żadnych technik zapłodnienia pozaustrojowego, gdyż stoją one w sprzeczności z prawdziwym dobrem człowieka.[2]
- Nauczyciel NPR powinien wykazywać troskę o zdrowie prokreacyjne polskiego społeczeństwa oraz o trwałość małżeństwa rozumianego jako związek kobiety i mężczyzny i stanowiącego podstawę rodziny.[3]
- Nauczyciela NPR obowiązuje tajemnica zawodowa
- Nauczyciel NPR powinien dbać o dobre imię nauczyciela NPR, nie podważać autorytetu innych nauczycieli, ani innych metod naturalnego planowania rodziny opartych na biologicznym rytmie płodności.
- Nauczyciel NPR ma obowiązek reagowania na łamanie zasad etyki zawodowej ze strony innych Nauczycieli NPR.
- Moralnym obowiązkiem Nauczyciela NPR jest wspieranie swoją pracą Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny oraz współpraca z innymi organizacjami prowadzącymi podobną działalność
- Nauczyciel NPR ma obowiązek głoszenia i bronienia prawdy.
- Nauczyciel NPR powinien ujawniać i prostować wszelkie błędne informacje naukowe dotyczące przedmiotu podawane do publicznej wiadomości.
- Nauczyciel NPR, korzystając z cudzych opracowań i badań powinien stosować się do prawa autorskiego i dobrego obyczaju obowiązującego w pracy naukowej.
- Nauczyciel NPR winien przestrzegać zasady wolności w prowadzonych badaniach naukowych. Nie mogą one jednak naruszać godności osoby ludzkiej i sprzeciwiać się życiu człowieka.[4]
- Nauczyciel NPR powinien wykazywać szacunek wobec innych przekonań religijnych i światopoglądów o ile respektują ład społeczny i moralny.
- Nauczyciel NPR ma prawo do otrzymywania godziwego ekwiwalentu pieniężnego za swoją pracę
- Nauczyciel NPR nie może akceptować warunków pracy, które ograniczają lub uniemożliwiają stosowanie się do zasad etyki zawodowej.
- W swojej pracy nauczyciel NPR nie może być podporządkowany rozpowszechnionej ideologii.[5]
[1] Europejski Trybunał Sprawiedliwości w swym orzeczeniu z 18 października 2011r, stwierdził, że zapłodnienie jest początkiem życia ludzkiego, a człowiek w fazie prenatalnej powinien podlegać ochronie szczególnie w aspekcie jego godności oraz integralności.
W dokumentach Kościoła katolickiego możemy przeczytać także że „(…) każdy człowiek szczerze otwarty na prawdę i dobro może dzięki światłu rozumu i pod wpływem tajemniczego działania łaski rozpoznać w prawie naturalnym wypisanym w sercu świętość ludzkiego życia od poczęcia aż do kresu oraz dojść do przekonania, że każda istota ludzka ma prawo oczekiwać absolutnego poszanowania tego swojego podstawowego dobra”.(Encyklika Evangelium Vitae; Wprowadzenie pkt.2, Watykan 1995)
[2] (…) trzeba koniecznie uznać pewne nieprzekraczalne granice władzy człowieka nad własnym ciałem i jego naturalnymi funkcjami, granice, których nikt nie ma prawa przekraczać: ani osoba prywatna ani władza publiczna. Granice te zostały ustanowione właśnie ze względu na szacunek należny ludzkiemu ciału oraz jego naturalnym funkcjom. (Encyklika Humanae Vitae pkt. 17, Watykan 1968.)
[3] Rodzina będąca czymś znacznie więcej niż tylko jednostką prawną, społeczną czy ekonomiczną, stanowi wspólnotę miłości i solidarności, jedyną pod względem możliwości nauczania i przekazywania wartości kulturalnych, etycznych, społecznych, duchowych i religijnych, istotnych dla rozwoju i powodzenia własnych członków i społeczeństwa. (Karta Praw Rodziny, Wstęp pkt. E.)
[4] Dzięki swej osobistej godności istota ludzka zawsze jest wartością w sobie przez się, i wymaga, by traktowano ją jako taką, nigdy zaś jako przedmiot, który można użyć, narzędzie czy rzecz. (Adhortacja Apostolska Christifideles laici pkt.37, Watykan 1988)
[5] Z moralnego punktu widzenia nigdy nie wolno formalnie współdziałać w czynieniu zła. (…) Takiego współdziałania nie można nigdy usprawiedliwić ani powołując się na zasadę poszanowania wolności drugiego człowieka, ani też wykorzystując fakt, że prawo cywilne je przewiduje i nakazuje: za czyny dokonywane osobiście przez każdego istnieje bowiem odpowiedzialność moralna, od której nikt nie może się uchylić (…) (Encyklika Evangelium Vitae pkt. 74, Watykan 1995)